Annie M.G Schmidt
Drie Verschillende Gedichten
Ik ga drie verschilende gedichten analyseren en zorgvuldig kijken welke literaire termen het meest gebruikt zijn door Annie M.G Schmidt. Annie M.G Schmidt gebruikt vaak eindrijm en aliterratie, er wordt ook vaak assonantie gebruikt.
Erwtjes
Toen ze een meisje was van zeventien moest ze een hele middag erwtjes doppen op het balkon. Ze wou de teil omschoppen. Ze was heel woest. Ze kon geen erwt meer zien.
Toen ging ze maar wat dromen, van geluk, en dat geluk had niets van doen met erwten maar met de Liefde en de Grote Verte. Dat dromen hielp. Het scheelde heus een stuk.
En dat is meer dan vijftig jaar terug.
Ze is nu zeventig en heel erg fit
en altijd als ze ‘s middags even zit,
mijmert ze, met een kussen in de rug, over geluk en zo… een beetje warrig,maar het heeft niets te maken met de Verteen met de Liefde ook niet. Wel met erwten, die komen altijd weer terug, halsstarrig.
Ach ja, zegt ze. Ik kan mezelf nog zien,daar in mijn moeders huis op het balkon, bezig met erwtjes doppen in de zon. Dat was geluk. Toen was ik zeventien.
Dit is het land
Dit is het land, waar grote mensen wonen. Je hoeft er nog niet in: het is er boos. Er zijn geen feeën meer, er zijn hormonen, en altijd is er weer wat anders loos.
En in dit land zijn alle avonturen
hetzelfde, van een man en van een vrouw. En achter elke muur zijn and're muren en nooit een eenhoorn of een bietebauw.
En alle dingen hebben hier twee kanten en alle teddyberen zijn hier dood. En boze stukken staan in boze kranten en dat doen boze mannen voor hun brood.
Een bos is hier alleen maar een boel bomen en de soldaten zijn niet meer van tin. Dit is het land waar grote mensen wonen...Wees maar niet bang. Je hoeft er nog niet in.
Toneel
Ik heb zo te doen met acteurs.
Ze moeten zoveel acteren
en altijd in andermans kleren,
ik heb echt te doen met acteurs.
Waarom wordt men ooit acteur?
Het komt hier op neer, strikt genomen, dat men door een deur op moet komen en af moet gaan, ook door een deur.
En al wat men doet daartussen
zal altijd weer afgekraakt worden
door wezens van hogere orde,
dat zijn de toneelcriticussen.
Die zelf niet op kunnen komen
en zelf niet af hoeven gaan
en daartussen niets hebben gedaan
dan kwalijk genomen.
Ik heb zo te doen met acteurs.
Ze zitten hem zo te knijpen.
Ik kan het maar niet begrijpen:
waarom zijn er nog acteurs?
Bron:
http://www.gedichten.nl/schrijver/Annie+M.G.+Schmidt
http://www.annie-mg.com/default.asp?path=xzetjava
Dit vind ik zelf wel een gedicht gerricht naar jongeren kinderen die vaak hun groenten niet op eten. Ik vind dit omdat dit niet echt aan een volwassen logische zijn. Ik vind dit wel een leuk kinder achtig gedicht maar er zijn geen speciefieke regels waarvan ik zeg dat het me aanspreekt. Ik krijg me warme kind gevoel weer terug. Het gedicht gaat over erwtjes en dat als je ze eet krijg je geluk dat als je oud bent blijf je fit. Ik denk dit want als je regel per regel leest krijg je meer visuele gedicht zien in je hoofd.
Ik vind dicht gedicht heel anders dan alle gedichten die ik heb gelezen, ik vind dit wegens de verschilende verhaal en de verschillende literaire terme die worden gebruikt. Ik vind dat " Waaroom worddt men ooit acteur" dat is een heel er goede vraag want meste mensen zouden dat niet weten dit is omdat het een opinie verschil is. Ik krijg in vraag teken gevoel omdat ik niet weet wat er komt met een titel Toneel. Het gedicht gaat over hoezo je een acteur zal willen worden.
Ik vind dit een heel ander soort gedicht dit gedicht is meer praten over de verschillende mensen in de wereld. De regels die me aan spreken zijn " van een man en van een vrouw" dat vind gewoon grappig omdat ze laten lijken dat vrouwen en mannenn het zelfde zijn. Dit is omdat het een metaphor of ook gezien een weize van spreken. Dit gedicht geeft meer een gevoel van opgroien. Ik denkt dit omdat het een paar keer word gezegd in het gedicht.